به دادم برس ای اشک ، دلم خیلی گرفته ،نگو از دوری کی ، نپرس از چی گرفته

منو دریغ یه خوب ، به ویرونی کشونده، عزیزمه تا وقتی نفس تو سینه مونده

تو این تنهایی تلخ ، من و یک عالمه یار ،نشسته روبه رویم کسی که رفته بر باد

کسی که عاشقانه به عشقش پشته پا زد، برای بودن من به خود رنگ فنا زد

چه دردیه خدایا نخواستن اما رفتن برای اون که سایست همیشه رو سره من

کسی که وقت رفتن دوباره عاشقم کرد ،من و آباد کرد و خودش ویرون شد از درد

به دادم برس ای اشک ، دلم خیلی گرفته ،نگو از دوری کی ، نپرس از چی گرفته

به آتش تن زد و رفت تا من اینجا نسوزم

با رفتنش نرفته تو خونمه هنوزم، هنوز سالاره خونست پناه منه دستاش

سرم رو شونه هاشه رو گونمه نفسهاش

به دادم برس ای اشک ، دلم خیلی گرفته ،نگو از دوری کی ، نپرس از چی گرفته

عاشقانه های شما دوستان()

آدما از آدما زود سیر میشن ، آدما از عشق هم دلگیر می شن

آدما رو عشقشون پا می زارن ، آدما آدم و تنها می زارن

من و دیگه نمی خوای خوب می دونم ، تو کتاب دلت این و می خونم

من و دیگه نمی خوای خوب می دونم ، تو کتاب دلت این و می خونم

یادته اون عشق رسوا یادته ،اون همه دیوونگی ها یادته

 تو می گفتی که گناه مقدسه ، آول و آخر هر عشق هوسه

آدما آخ ادمای روزگار ، چی میمونه از شماها یادگار

آدما آخ ادمای روزگار ، چی میمونه از شماها یادگار

دیگه از بگو مگو خسته شدم ، من از اون قلب دو رو خسته شدم

نمی خوای بمونی توی این خونه ،چشم تو دنبال چشمای اونه

همه حرفای تو یک بهونه است ، اون جهنمی که میگن این خونه است

 

عاشقانه های شما دوستان()